بهاری می شود ایام ما روزی سراب از کارگاه ابر ها برچیده خواهد شد سعادت در بیابان های لوت زندگی مان باز می گردد خدا هم در زمستان های حال ما گل امید میکارد قسم بر آسمان مهربان دیری نمی پاید همین آهی که بر آیینه یخ کرده به روزی...
من از رایحه ی کاه گلی فهمیدم که کسی باز باران شده است!