در دل شب چو یوشیج به خلوتش بنگرید زخم زبان زمانه، دلش ز جا برکنید گفتند شعر نو اگر سود داشت بگو! این راهِ بینشانی، چرا کسی نرویید؟ چون گل درون صحرای خارزار وجود هر واژهاش به طعنه، ز هر دهان بشنود اما سکوت او چو نسیم صبح دمید تا...
