پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
شب از سکوت لبریز، آسمان منتظر ستارهغم در نگاهش، گویی رنجور و بیقرارهستاره ها در گذر، آسمان شب شادمانمنتظر ماه، در دلشان شور و شوق و ایمانماه می رسد، شادمانی در قلب ستاره هادور ماه می چرخند، با شور و با نوامی درخشند و چشمک می زنند، با تمام وجودگویا نغمه عشق می خوانند، در سکوت شب و دودشب با تمام غم، با ماه و ستاره ها زیباآسمان پر از شور، گویی شده یک تابلو نقاشیمن در سکوت شب، غرق در این زیباییمی سرایم غزل عشق، با شور ...
شب زیبای پراز عشق مرا می خواند و نسیم پر امید مرا می جوید دل تمنای سکوتی پر معنا دارد و قلم درد و دلی سیر ز دنیا دارد چشم ها تار جهان تار ولی این دل تنگ به یقین حال و هوای شب یلدا دارد...
