پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
بیدار مانده ام که تو را مثنوی کنمآسوده تر بخواب ! عزیز دلی هنوز...
ای عِشق!تو اینگونه چرایی؟!میکِشی به آتَش دلمان را،اما نَهایت باز عزیزِدلِ مایی!؟...
آدم مى تواندعزیز دل خیلى ها باشداما تو جورى رفتار کنکه همه بفهمندتو فقط عزیز دل یک نفر هستى...