بیدار مانده ام که تو را مثنوی کنم آسوده تر بخواب ! عزیز دلی هنوز
ای عِشق! تو اینگونه چرایی؟! میکِشی به آتَش دلمان را، اما نَهایت باز عزیزِدلِ مایی!؟
آدم مى تواند عزیز دل خیلى ها باشد اما تو جورى رفتار کن که همه بفهمند تو فقط عزیز دل یک نفر هستى