متن حسنا محمد زاده

تقدیم‌ به دکتر حسنا محمد زاده

رد پایت گم شده در کوچه ی سبز بهار
باز هم حرفی بزن شعری بگو از آن دیار

از دل حسنای عاشق ،از نگاه حجم سبز
از پری روز ، از زن آتش ، از نگاه انتظار

دو هواییم ؛ دمی صاف و دمی بارانی
ما همانیم ، همانی که خودت می دانی

پیش بینی شدن ِ حال من و تو سخت است
دو هواییم ...ولی بیشترش طوفانی

آخرین مقصد تو شانه ی من بود ؛ نبود ؟
گریه کن هرچه دلت خواست ، ولی پنهانی

شاید...

بیدار مانده ام که تو را مثنوی کنم
آسوده تر بخواب ! عزیز دلی هنوز

از وسعت تنهایی ام آن قدر بگویم
تنها کَسِ من بودی و من هیچ کَسِ تو

از وسعت تنهایی ام آنقدر بگویم
تنها کس من بودی و من هیچ کس تو