آن زمان که رقم سِنّ امان با انگشت های یک دست شمارده میشد نهایت تجربه امان از صبر همان چند دقیقه ای بود که برای بیرون رفتن و آماده شدن اتلاف میکردیم یا در انتظار آمدن میهمان ها و باز کردن کادوهای تولد میماندیم شایدهم سخت ترینِ صبر ها همان...
انچه بذر رنج کشیدن در دل وجودمان میکارد، بی شک اگر در دستانمان داس بزرگه سخت جانی، ببیند با توان بیشتر از درد های خلق کرده اش تنمان را میخوراند، آدمی اگر به مثال طفل محکم نفسی که هنگام زمین خوردن اطراف را نگاهی سرسرانه کرد و با تکاندن تنش...
ببین من دوسش داشتم ولی اون بلد نبود دوست داشتنی بمونه
تنهایی آن لباس سختیست که ادمی به انتخاب که نه مطمئنا به اجبار تن و خود را حبس زرهی از جنس ترس میکند تنهایی آن زجر منتخب ایست که گَهگاه راهی برای پیدایش روح پنهان شده ماست راهی که آغازش تاریک نَمور و به مثال انباری قدیمیست اما دنباله اش...
