پشت چشمام دو فنجون قهوه و چند تا کتاب شعر گذاشتم شاید یه روزی از همین کوچه های شهر بی خبر بیای بخوای برام شعر بخونی و من سرتاپا ،با عشق گوش بدمش آره چرا میگم چشمام میدونم رفتیا ولی خب هنوز پشت چشمام که جاموندی!!! ✍مهدیه باریکانی