دختر شهریور! گندم موی ترا مهر دستان طلای خورشید چه فریبا زیبا دانه دانه رج رج چه شکیبا بافته... آن خدای باور اولین و آخر شعر این مزرعه را به لطافت با عشق همچو دیبا تافته... غزل صورتی یاد محبتهایش همچو گوشواره به قلب و جانم نغمه خوان، آویز است......
تو را همواره می خواهم نه گاهی داغ گاهی سرد که عشق تو همانند درخت کاج میان برف دوری هم هنوزم سبز و پابرجاست ...
