اوست نشسٖته در نظر، من به کجا نظر کنم اوست گرفته شهر دل، من به کجا سفر کنم
اوست نشسته در نَظَر... مَن به کُجا نَظَر کُنَم؟
جُرمی ندارم بیش از این، کز دل هوا دارم تو را...
بی رنگ رخت زمانه زندان من ست...
. دلا جستیم سرتاسر ندیدم در تو جز دلبر ...
ای ز تو صد کام دلم یافته می طلبد دل ز تو کامی دگر
سخت خوش است چشم تو و آن رخ گلفشان تو
چه عالم هاست در هر تار مویت بیفشان زلف ،کز عالم گسستم
در دو چشم من نِشین، ای آنڪه از من، من تری…️
از خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی…
یادِ تو کنم دلم تپیدن گیرد
خانه گرفت عشق تو ناگه در جوار جان...
ای عشق ️ دوعالم ز رُخَت مست و خرابند...
هر جا روی تو با منی ای هر دو چشم و روشنی... ️️️
زان دلخوشیم و شاد که جان بخش ما تویی...
اندر دل ما تویی نگارا....
. ای جان چو رو نمودی جان و دلم ربودی...
سخت خوش است چشم تو و آن رخ گلفشان تو...
دل من گِردِ جهان گشت و نیابید مثالش...
هرچه هستی جان ما قربان تُست
عشق پاکم پر کن از باده ی چشمت قدح صبحِ مرا خود بگو من زِ تو سرمست شوم یا خورشید ...؟! ️️️
. منم آن عاشقِ عشقت که جز این کار ندارم... ️️️
خریدی خانه ی دل را ️ دل آنِ توست می دانی...؟ ️️️
گفتی: مرو گفتم: چرا؟ گفتی: که میخواهم تورا .. !
