متن نمایشی

گاهی در خیابان،
چهره‌هایی از دنیای هنر و فضای مجازی را می‌بینی
که با همراهانی قدبلند و نگاه‌هایی مراقب قدم می‌زنند...
نه از سر خطر،
که شاید از ترسِ شبیه بودن به مردم!

در جهانی دیگر،
ستاره‌ها بی‌ادعا میان آدم‌ها راه می‌روند،
لبخند می‌زنند، گم نمی‌شوند.
چون فرق دارند،
نه...

‏بعضیا تو سریالا مردم‌دوستن،
تو واقعیت مردم‌ندیدن...
‏وقتی دوربین خاموش می‌شه،
نقشِ "همه‌چی‌تمومِ خاکی" هم باهاش خاموش می‌شه.
فقط موندم اینهمه پولِ خاکی بازی کردن،
می‌ارزه به یه سلام خشک و خالیِ واقعی؟