هوای این غزل امشب عجیب طوفانی ست ردیف وقافیه دلشوره و پریشانی ست از این تلاطم دریای شور بیزارم هوای شرجی چشمم زغصه بارانی ست مرددّم که بمانم ویا ادامه دهم به رفتنی که پر از باتلاق حیرانی ست چقدر از تو شنیدم که وعده ها دادی دروغ بود و...
در بارگَهِ هستی! آنجا که تو سَرمستی؛ وعده نده سَردَستی
