شعرشیمارحمانی

دستی بر رویِ سَرِ بی کسیِ کوچه بکش
پنجره؛
تابِ نگاهش شده بی تاب،
بیا.

او که از عشق فقط تَن خواهد!
بودَنش، حَتم گسستن خواهد

در بارگَهِ هستی!
آنجا که تو سَرمستی؛
وعده نده سَردَستی