گم می شوم در ازدحام دنیا؛ وقتی که نمی شود پیدا؛ حتّی، سایه ای از بلندای قامتت، در انزوای پس کوچه های خلوتِ احساسم! زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)
چه ازدحامی به پا کرده ای در من، همین تو یک نفر !
بر سرش جان نمی دهی؟ تو بی شک در ازدحام ایستگاه توی خواب شب پیش قدم می زدی قطار اشتباه کسی را به مقصد نخواهد برد !
