گر نیم شبی مست در آغوش من افتد چندان به لبش بوسه زنم کز سخن افتد
چون به لبش می رسی جان بده و دم مزن
مرض قند من از یاد لبش جای خودش تازگی موی فرش باعث دل پیچه شده!
