متن گناهان

قلمی به دستم می دهند و کاغذی
تا از گناهان خود
اعتراف نامه ای رقم بزنم...
و من تنها
از کابوس مداوم گنجشکی می نویسم
که به تیر و کمان من
در تابستان هفت سالگی ام مُرد...

من وجود دارم من هستم
من اینجا هستم، من در حال شدن هستم، تنها من هستم که زندگیم را می‌سازم.
تنها من و نه هیچ کس دیگر... من باید با کمبودها، خطاها و گناهان و اشتباهات خود رو در رو قرار گیرم.
از نبودن من هیچکس به قدر من رنج...

گناهان خودت را نمی دانم
اما، اشک های من
بیچاره ات می کنند...!