متن کابوس

در هنگامه ی هر غروب
صحنه ی غم انگیز
کابوس تکراری نداشتنت
به استقبال چشم هایم می آید
تا که در تاریکی مطلق
بر لب پرتگاه شب بنشینم و
سقوط آرزوهایم را
نظاره کنم

جورج فورمن:

انگار همین دیروز بود.من عنوان قهرمانی رو که خیلی برای من عزیز بود از دست دادم.این خیلی سخته که آدم با غم از دست دادن قهرمانی زندگی کنه.بزرگترین کابوس زندگی من همین بود.تا مدتها بعد بیشتر شبها یک خواب مشابه می دیدم.خواب میدیدم که هنوز مبارزه من با...

پلکی بزن فانوس دریایی /
آتش بکش کابوس قایق را ...
«آرمان پرناک»

کابوس هایم را،
رویا کن!
از آمدنت؛
همه چیز بر می آید.


لیلا طیبی (صحرا)

غریوِ شادمانی؟
نه،
کابوس بود
تعبیرِ وارونه ی رویا،
آن همه همهمه
ریزشِ بهمن بود
بر سر رؤیای ما.

...ما ساکنان دنیا ... ؛
همسایگان رنجیم... !!!
ما جمع بی پناهیم ... ؛
مجذور چارو پنجیم!!!
شاید طلسم آهیم ... ؛
بازیچه های افسوس!!!
روی سیاه ماهیم ... ؛
دود چراغ فانوس... !!!
شاید که مرده باشیم ؛
در انتهای کابوس... !!!
محشور گشته باشیم ؛
با لاله های...

هر شب کابوس نداشتنت
به استقبال من می آید
ای کاش با بودنت
آرامش را به جان لحظه هایم
هدیه می کردی
تا میان شعله های احساس آغوشت
آرام می گرفتم

مجید رفیع زاد

صبح
آغاز است
اما برای من
پایان
پایان ِکابوس های شبانه .
حجت اله حبیبی

من به عشق بوسه از لب های تو خوابم گرفت

تا سحر کابوس دندانت مرا بیچاره کرد

ارس آرامی

ای کاش یک شب
ناگفته هایم را
با سه تار موهایت می نواختم
تا بیش از این دست هایم
در حسرت گیسوانت
کابوس نمی دیدند


مجید رفیع زاد

سکوتی تلخ
و افکاری سرشار از کابوس
هر شب مرا در آغوش می گیرند
چشم هایم با خاطراتت خیس می شوند
هر ثانیه نبض احساسم تو را صدا می زند
و همواره تنها مرهم من
پرواز در رویای شیرین توست


مجید رفیع زاد

خواب هایم پر شد از کابوس تلخ رفتنت
از هراسم شب نمی خوابم،پشیمانم،نرو

بر مداری جاودانه می چرخد
بی قراری شب
وقتی تمام لحظه ها
کابوس می شود
تا تو
در تمام حادثه ها تکرار شوی
مثل همین حالا
که چشم های فسفری ات
خاکستر می شود
تا شعله درونت را فریاد کنی
در بی قراری شب
بی قرار
بر همین مدار
می...

تو جهانِ منی و آه که دنیای تو کیست!

همه کابوس من این است که رؤیای تو کیست


هادی نجاری

کابوس رفتنت
زخمی است
نشسته بر قلب پاییز

افسانه مهربان

من به عشق بوسه از لب های تو خوابم گرفت

تا سحر کابوس دندانت مرا بیچاره کرد!

ارس آرامی

#کابوس

در پس تمام لبخندها، در امتداد تمام راه ها؛
با درد، بغضِ همیشگی ام را فرو بردم.
نمی دانم به کدامین گناه، از خواب هراس دارم.
رویاهایم رنگ و بوی کابوس گرفته اند!
گفته بودم پذیرای شکستم تا قوی تر شوم؛
اما نشد...
شکستی عمیق بود، جانم را هدف...

صدایم کن! صدایم کن دوباره
بگیر از خوابم این کابوس ها را

اسیرم در شبی سرشار از مرگ
بچین روی سرم فانوس ها را

شدم تنهایی قاجار انگار
ببین در وحشتِ من روس ها را!

سکوتم گور تلخ ناامیدی ست
کسی می آورد ناقوس ها را

لبم را مرگ می...

کابوس می بینم
کابوس نبودن تو
کابوس از دست دادن خنده های مردانه ات
کابوس سرقت ناباورانه دلت
سراسیمه و لبریز از ترس
از خواب بر می خیزم تا به آغوشت پناه بیاورم

آرزو بیرانوند
اما افسوس
از یاد برده ام که از ترس نبودنت به خواب پناه برده بودم.

سرتاسر باغ
گیلاس ها در برف ،
کابوس زن بیوه

هرشب
وقتی زمین تلخ من
به دور چشم هایت می چرخد
از برزخ کابوس هایم می پرم
پاهایم را در چمدان می گذارم
و با خودم به سر همان هزارتویی
که سالهاست در رفت و آمدش سرگردانم، می برم
هربار اما
حواس مستم پرتِ ماه می شود
و کسی نمی...

و مرا رها نمی کند
کابوس دیرین غرق شدن در چشمانت
کدام روز
ماه
و یا حتی سال بود
نمی دانم
تنها چیزی که می دانم
این است
که خستگی جولان می دهد
و اگر لبخندی نمایان است
به اجبار است.

از تمام شب بیداریهایم ممنونم
از بی خوابی ها ،و آشفتگی هایم .

آنها راه ورود کابوس های شبانه ام را بسته اند .

عادت کرده ام به تصور تو در کنارم
با تو نفس می کشم
،راه می روم
،می گریم ،می خندم

با تصور تو \زنده ام \...

آیینه و تصویر او دیگر به میل ام نیست
وقتی که دلتنگ ام دگر دنیا به میل ام نیست

با اینکه دریا را همیشه زندگی کردم
وقتی کنارش می رویم دریا به میل ام نیست

ازعشق از این کوچه های شهر دلگیرم
وقتی سفر هم می روم آنجا به میل...