ماه بانو شهردل ،داره به بانوی خودش می نازه شاعری مصرع به مصرع قافیه می بازه ماه بانو شعر از چشم شما چشمه گرفت ارتش موی شما به دل ما می تازه مثل یه قطره دلم غرق تو دریای شماست موج دریا در حقیقت تاب موهای شماست خواب دیدم سیب...
ماهی و آب آب دوباره برمیگرده اما اون روز ماهی مرده ماهی با مرگ قشنگش آبروی ، آب و برده ماهی وقت آب می رفت پشت آب ،آبی نریختش ماهی جا به جا تلف شد ولی آب اونو ندیدیش ماهی که عاشق آب بود فکر آب یه جای دیگه آب...
حالم شبیه ماهی گیری که تک قایق چوبیشو دزدیدن دیگه نمیشه دل به دریا زد واسم تو ساحل نسخه پیچیدن
