عقل و دل روزے زهم دلخور شدند
هر دو از احساس  نفرت  پر شدند

دل  بہ  چشمان  ڪسے وابستہ بود
عقل از  این  بچہ  بازے  خستہ بود

حرف حق با عقل بود  اما  چہ سود
پیش   دل   حقانیت    مطرح   نبود

دل  بہ  فڪر  چشم مشڪے فام بود
عقل   آگاہ   از   خیال   خام   بود

عقل  با  او  منطقے   رفتار  ڪرد
هر چہ  دل اسرار عقل انڪار ڪرد

ڪش مڪش مابین شان  شد  بیشتر
اختلافے    بیشتر   از    پیش    تر

عاقبت  عقل  از  سر  عاشق  پرید
بعد از آن چشمان  مشڪے را  ندید

تا بہ  خود  آمد   بیابان  گرد   بود
خندہ  بر  لب  از  غم این  درد بود
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
پاستیل دوست بی قیدو شرط زندگیم