تقدیم به تویی که ندارمت...
میانِ تمامِ نداشتن ها، دوستت دارم...
شانسِ دیدنت را هر روز ندارم ولی دوستت دارم...
وقتی دلم هوایت را می کند، حقِ شنیدنِ صدایت را ندارم ولی دوستت دارم...
وقتی دلم می گیرد یا می شکند، شانه هایت را برایِ گریستن کم دارم، ولی دوستت دارم...
وقتِ دلتنگی هایم، آغوشت را برایِ آرام شدن کم دارم ولی دوستت دارم...
آری، همه یِ وجودمی ولی هیچ کجایِ زندگیم ندارمت...
میانِ همه یِ نداشتن ها، باز هم با همه یِ وجود، دوستت دارم...
تولدت مبارک.
ZibaMatn.IR
