تو باید باشی تا کم نیاورم!
باید باشی تا فراموش نکنم؛
نفس کشیدن را... عشق را... زندگی را...!
بودن را...
تو باید باشی تا
حریرِ نگاهت را بپیچم،
دورِ تنهایی هایِ دلم
و دلگرم شوم!
باید باشی
تا دلم
آسمان را
پرواز را
لمس کند... نفس بکشد...
برایِ همیشه!
من آنقدر با تو بوده ام
که از بودن کنارِ دیگران
سردم می شود...!
ZibaMatn.IR