یلداست امشب ...
دوباره دور هم جمع می شویم و بلندترین شب سال را کنار هم صبح می کنیم. در این شب های سرد، دلمان را گرم می کنیم به بودن آدم هایی که دوستشان داریم. هندوانه می خَریم. هندوانه ای که مثل آینده در بسته ست و هیچکس از درونش خبر ندارد. هندوانه ای که مثل زندگی سرخ و شیرینش چقدر خوب است و کال و بی مزه اش چقدر بد ...
انار دانه می کنیم. اناری که اگر لباس هایمان را لک کند ردش برای همیشه باقی می ماند و تمیز کردنش هم فقط کار را خراب تر می کند. لکه ها پخش می شوند. درست مثل خاطرات رنگی زندگی که با یک تصمیم اشتباه ؛ گذشته سفیدمان را لکه دار می کند ...
آجیل می خوریم. درست مثل زندگی بعضی ها را بیشتر دوست داریم. بعضی ها پسته و بادام هستند و بعضی ها نخود و کشمش. بعضی ها خوش طعم اند درست مثل روزهای خوب که مزه اش تا ابد زیر زبان آدم می ماند. اما حواسمان پرت می شود ، یک بادام تلخ ، یک انتخاب اشتباه ، روزهای خوب را تمام می کند. مزه ی دهان آدم را عوض می کند. بعد از آن هیچ پسته و بادامی دهانت را شیرین نمی کند ...
حافظ می خوانیم و چه ماهرانه حضرت حافظ حال و روز دلمان را با چند بیت ، با چند کلمه نشان می دهد. یلدا یعنی همین ؛ همین که چند ثانیه بیشتر حواسمان به زندگی باشد .
ZibaMatn.IR