دود سیاه
ای اجل مهلت بده ! از سینه آهی بر کشم
در گرفت ایندل از آن دود سیاهی بر کشم
از زمین خشک شعرم گر نمی روید گلی
فرصتم ده!تا از آن من خود گیاهی بر کشم
منکر عشقم درین دنیای دون صد حیف حیف
روزگار داند ، اگر از سینه ماهی بر کشم
ای خدا!من دهقانم، اما سبکبارم چه سود
دانه را سوی تو،سوی خود کاهی بر کشم
نیست ممکن قرب وصلش این دل دیوانه را
گر گوید از سوز دل، من چهاراهی بر کشم
محمد خوش بین
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
