اگر میتوانستم باز باتو باشم
همه ی ثانیه های عمرم را نگاهت میکردم
بی آنکه پلک بزنم یا حتی نفس بکشم
فقط نگاهت میکردم
غرق چشمان قهوه ای رنگت میشدم
مژهای چشمانت انگار برگ های درخت ارغوان
دستانت ساقه ی درخت برباد رفته
و لب هایت ک لب های من را نشانه رفته
نفس جان
چرا خدا تورا انقدر زیبا آفریده
تو چرا انقدر به دلم میشینی
-ابوذر
بله مادر تو اتاقم
چقدر تصور داشتنت زیباست
کاش مادرم صدایم نمیکرد و در رویای باتو بودن میماندم
حتی تصور باتو بودن زیباست....
ابوذر جمشیدی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
