به تو که فکر میکنم حس میکنم سیندرلام که با یه پیرهن قشنگ و تاج سفید دست تو دستای مردونت دارم میرقصم یا شدم سفید برفی ای که تو کلبه ی کوچولو منتطر اومدنت نشستم به تو که فکر میکنم حس میکنم دلبری ام با یه دیو قوی که همیشه...
و گناه ما این بود که عشق اولشان نبودیم... برای همین چشم هایمان به نظر زیبا نمی آمد و بدخلقی هایمان روی چشم های کسی جانداشت، برای بودن و ماندنمان زمین را به آسمان ندوختند و هیچ کاری برای ثابت کردن دوست داشتن هایشان انجام ندادند، تار موهایمان قافیه ی...
با فنجانی چای هم می توان مَست شد اگر اویی که باید باشد، باشد
ازت ممنونم ... در مسیری که می رویم دستم را ول نمی کنی حتی وقتی که از خودم دست می کشم من خسته می شوم که تو خسته نمی شوی من کم می آورم ... که تو قوی تر از دیروز پیشم می مانی با هم می دویم و باهم...
حال دلت را دست آدم ها نسپار. نگذار افسار به دست، به هرکجا تو را بکشند. نگذار با حرف هایشان امیدت را ناامید کنند. اجازه نده رفت و آمدشان بشود دلیل غم و شادی ات. زندگی ات را در دستان خودت نگه دار، محکم و وفادار. محبت کن و مهربانی...
اگر میتوانستم باز باتو باشم همه ی ثانیه های عمرم را نگاهت میکردم بی آنکه پلک بزنم یا حتی نفس بکشم فقط نگاهت میکردم غرق چشمان قهوه ای رنگت میشدم مژهای چشمانت انگار برگ های درخت ارغوان دستانت ساقه ی درخت برباد رفته و لب هایت ک لب های من...
آرزو می کنم که سلامت و خوشحال بمانی و در نهایت شادابی و اشتیاق، پیر شوی.... که وا ندهی و روزگار را مغلوب خواسته ها و لبخندهات کنی. که سبز بمانی و هیچ زمانی امید را از یاد نبری... آرزو می کنم یکی از روزهای صد سالگی ت، روی نیمکت...
ضربان قلبم! در کنارم ندارمت در آغوشم نیستی عصرها چشم انتظار ورود گرمت به خانه ام نیستم! اما خودت خوب می دانی که همین گاه به گاه شنیدن صدایت تنها دلیل موجّه ست برای تداوم نفس کشیدنم! به قلم شریفه محسنی `شیدا`
به خاطر خودت می گویم دوستم داشته باش که در سالن انتظار، بلیط سینما را صدبار نخوانی که سرت را گرم کرده باشی. که در اتوبوس راحت بخوابی و نترسی ایستگاه را جا بمانی. که اس ام اس ساده ی رسیدم، بخواب، دلت را خوش کند. که در مهمانی کسی...
آغوشت دریاست... آغوشت دریاست... آغوشت دریاست... و من چون ماهی سیاه بخت تنهایی هستم که در تُنگی کوچک اسیر است و دستی او را در انتهای ساحل متروکه ای، رها کرده! افسوس که تنها نصیبش از دریا نگاهی ست پر حسرت از دور و داغی ست مانده بر دل ......
می توان زیبا زیست… نه چنان سخت که از عاطفه دلگیر شویم. نه چنان بی مفهوم که بمانیم میان بد و خوب! لحظه ها میگذرند گرم باشیم پر از فکر و امید… عشق باشیم و سراسر خورشید… عطیه چک نژادیان
برای خودتان یک دوست پیدا کنید، یکنفر که تا اَبَد بماند، یکنفر که حالتان، جانتان، یارتان، بد و خوبتان را همه را با هم بخواهد، یک نفر که حالش را بپرسید، خوابش را ببینید. آدم ها باید، غیر از عشق و خانواده، یک نفر را داشته باشند که همه چیزهایی...
رگ هاتو پر کن از عطر خوش لطافت...ذهنتو پر کن از رویاهای شیرین...با دستات مهربونی رو به مردم شهر هدیه کن...به چشمات نور امید ببخش و باهاشون زیبا نگاه کن...لب هاتو با عشق برجسته کن و با بوسیدن ،این عشق پاک رو به محبوبت تزریق کن...رایحه دلنشین گل هارو نفس...
صدا کردم خدا را گفتم إبراهیمی برایم بفرست ،با تبر موسایی، با عصا اگر نمی شود حداقل عسیی را بفرست با دم مسیحایی و خدا فقط نگاهم کرد گفتم من هم معجزه می خواهم درست در همین عصر در همین مکان در همین زمان و خدا باز هم نگاهم کرد...
نه جانم کسی بعد از کسی نمیمیرد! زانوی غم بغل کرده ای که دلش برایت بسوزد تا شاید برگردد؟! اصلا برگردد که چه؟! بلند شو؛ چایی بنوش! پنجره را باز کن... طلوع را دیده ای؟ کدام غروب تا آخر، غروب ماند؟ صورتت را لمس کن... خودت را ببین؛ خودِ دوست...
هنوز که هنوز است شب ها تا عکست را بغل نکنم خوابم نمی برد. هنوز صبح ها با یادت وشوق دیدن دوباره ات از خواب بر می خیزم آری رفتی اما تمام خاطراتت با من زندگی می کنند در باران با تو قدم می زنم،گاهی به یادت به همان رستوران...
مدت هاست که فهمیده ام، باید گذر کرد، از تمام چیزهایی که از آن من نشدند ... هرکسی را که دوستداشتم، ماندن را بلد نبود و آدم همیشگی زندگی من نشد ... هر چیز را که خواستم در پیچ و تاب تقدیر از من گرفته اند و طعم تلخ نرسیدن...
گاهی باید رها کرد و رفت. درست پشت دنیای این آدم ها قایم شد. تنها از تو یک ارثیه به جا بماند، تا بارانی شود که بر سر عاشقان فراموشکار این شهر می بارد. گاهی باید رها کرد و رفت، تا بدانند اگر مانده بودی، عاشق بودی، وگرنه رفتن را...
بگذار آدم ها هر کارى که می خواهند بکنند ، چشممان بزنند ، چوب لاى چرخمان بگذارند ، پشت سرمان حرف در بیاورند ... این آدمها کوچک و حقیرند و چشم دیدن ما را ندارند ... انگشتانت را در دستانم محکم گره بزن ... آخرش من و تو براى هم...
ما عادت کرده ایم دائما آدمهاى رفته ى زندگیمان را مرور کنیم. مُدام خاطره هاى مشترک مرده را برای خودمان زنده کنیم و از فلان کافه اى که می رفتیم گرفته تا فلان فصل سال که بیشتَر عاشقى کرده ایم؛ که از همه ى آهنگ هایى که کنار هم گوش...
فکرش را بکن روزی میرسد که دیگر هیچکداممان نیستیم و دهه ها از رفتنمان میگذرد و آن همه لبخند و اشک،آن همه خاطرات،قهرها و آشتی ها ، آن همه دوری و نزدیکی مان،آن همه دلتنگی و بی تابی مان، آن همه عشق و نفرتمان ، همه و همه در زیر...
زن های معمولی را بیشتر درک کنید!! زن معمولی نمیتواند هفت قلم آرایش کند تا به چشمتان بیاید!! یا کفش 7سانتی پا کند، او معمولی است، با کتانی و تنها رژ قرمز هم جذاب میشود!! زن های معمولی را بیشتر دوست بدارید، آنها دلشان را هرجایی جا نمیگذارند. شاید سالها...
به شدت این روز ها میان این همه خبرهای بد نیاز داریم به یک ادم دلسوز که همیشه در تمام زمین خوردن ها هوایمان را داشته باشد! دل است دیگر نمی فهمد، یک دفعه می گیرد... باید کسی باشد که ارامش کند و ببندد زخم های دهان بازکرده اش را...
تیر ماهی ها تاج سر گرم ترین فصل سال هستند.آرامش مثل خون در رگ هایشان می جوشد و دنیای آدمها را غرق لذت می کند.هرگز از دوست داشتنی های زندگی شان دست نمی کشند و هر روز قدم های محکم تری برای رسیدن به آنها برمی دارند.حساس هستند ولی قلبشان...
