کمندِ زلفِ تو رقصان میانِ بادِ نوروزی

هرآن کس دید زلفت را روان شد سوی بهروزی

میانِ ظلمتِ شب ها چو از رُخ پرده بَرداری

دلِ تاریک عاشق را به عشقِ خود برافروزی

بیفروز آن چراغِ دل تو ای فتّانهٔ دوران !

که هر صبحِ سحر جان را به آهنگی بیفروزی

خیالِ دیدنِ رویت مرا نقشی است در خاطر

خوش آن روزی که بینم من دلم را بر دلت، دوزی

دلِ سرگشته ام را چون که بنشانی به کنجِ دل

برایم می شود آن روز روزِ فتح و پیروزی

طریقِ عاشقی کردن ،صبا، زان خوبروی ؛ آموز !

کزین مستانه ، رسمِ عاشقی کردن بیاموزی

بادصبا
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
آوای باد صبا