ای عشق ! به پایت کفر و ایمان داده ام
شور جاری ! بر گلویم بغض پنهان داده ام

در هوایت آهوان هر سو هراسان رفته اند
آرامش شب های گنگ یک بیابان داده ام

همواره از دستت فریب سیب را خوردم
از ازل در ویرانه ها عمری به پایان داده ام

حکمت پیوند گیسوها و بادها چیست ؟
من به گیسوهای تو حال پریشان داده ام

گونه ها یک باره باریدند پیش قدم هایت
درختم ! برگان خشکی را به باران داده ام
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
خوش بین