100 متن کوتاه برگردان شعر گیلکی ۱۴۰۴ جدید 2025

رویا‌ های‌ گرداوری‌ شده‌ ی‌
گُل‌ را‌
به‌ کندو‌ می‌ برند‌
زنبورهای‌ عسل‌

قرنطینه شد/بوسه/دنیا حیران

این باغِ لگدکوب شده/ شکوفه‌های گل‌سرخ/باز/به پرواز درامد سینه سرخ .

بر بلندای شهرلاهیجان، جنگلِ‌سبز قرار دارد
این‌طرف کوه‌ست و آن‌طرف دریا، در وسط تالاب
درخت ِشابلوط، نگهبانِ دشت ِقشنگ است
که با باغ چای تا شهرسیاهکل می‌رود

خا‌ر فراوان‌
تشنگی‌ فراوان‌
باتدبیری‌ زیبا‌
خود‌ را‌ بالا‌ کشانده‌ ای‌
گُل‌ِ‌ شیپوری‌

کلمات
لباس مشکی پوشیده اند
گویند
مشکی رنگ عشق است
گویم
از مشکی بالاتر
رنگی نیست
روزگار مشکی ما را
کدام دست
با قلم مو
مشکی کرده است

جمع شدیم/دورِ پاییز/حافظ هم خاموش

عجب‌ حوصله‌ ای‌
عجب‌ اندو‌ هی‌
عجب‌ پیر‌ شده‌ است‌
کوه‌

غروب/در خوابِ بستر دریا/لالایی باد

آویرا بو
پرنده هم بیجار
قطاره شوب

گم شد/شالی زار هم پرنده/سوت قطار

جه خومام رو
تا چافو چم خاله
هَمش خشتی پورده
خیاله امرایم
شلمانه کاسه کولن

از خمام رود/تا چاف و چمخاله/همیشه با خیالِ پلِ خشتی ام/کاس کولی های شلمان

نوشو
ایواردم واگرده ها باهار
قوران خانیه

نرفت/دوباره برمی گردد همین بهار/شاپرک

تابستان
درگذراست
یک کف دست شعر
پشت سرش
مدادم را
برای شعرهای پاییزی
تراشیده ام

برف آشفته/ می‌بارد درونم
پشت ِپنجره/ یخ می‌زند/تنهایی

تا اوسره شب
بجه ره نقشه ببافته کورکی
صوه سر گومابوسته گورپی

تا آن سوی شب/برای برنج نقشه بافت دخترک/صبح دم گم شد پل

دکفتم
داره مره آسمانه جان
تا کمر روت

افتادم/با*داره به تنِ آسمان/تا کمر در گِل
....
*داره : نوعی داس برای دروی برنج

من وغروب/روی یک خط ایستاده ایم/سبز شد برنج

بوخوفته
طلایی بجه رویا
مرداده رگ بار

خوابید/برنجِ طلایی رویا/رگبارِ مرداد

ول به مرداد
نقره پا مقر،رنگه وشتن
باستانه داستان

آتش می شود مرداد/رقص رنگ،صدای پای نقاره/داستانِ باستان

دونیا جول
پوره ماچی ماله
بدا یخ آبابه

گونه ی دنیا/پر از جای بوسه/بگذار یخ آب شود

شراب/روی پا ایستاد/برای چشم های‌تو/نه خدا خوابید/نه من

تنور‌ می‌ سوزد‌
ترازو‌ اه می‌ کشد
ما،
هرغروب‌
بایک‌ بغل‌ داغ‌ سنگک‌
به‌ خانه‌ بازمی‌ گردیم‌ .//

دل قوری شکست/از کتری/بخار‌ی ‌بلند نمی شد

مداد/تنهایی را کلاغ پر می برد/کلمه ها به خط

امسال‌ هم‌
نمک‌ سود‌ کردم‌
ارزوهایم‌ را
با دو پیمانه‌
ا
ش
ک

آرزوی بزرگتری ندارم

جز اینکه
غصه های چسبیده ی گلو را
فریاد کنم
آی دروازه ها
یاری می کنید؟

ارزوهای سوخته/نالهِ مرگ/اسمان سیاه/ابرها نا بارور/خون در راه است /مار به لانه‌ها افتاده /راه گم گشته/پرِ پرستوها خونین است/سکوت بوی تعفن می‌دهد .

تکه ای نان
کمی نمک
گرسنگی برد
برکت سفره را

می‌خواهی با درد مرا
وامانده کنی
یا اینکه
خشک و آویزانم کنی؟
اشتباه می‌کنی
درد را سقط می‌کنم
سنگم، سنگ
آب و صیقل خورده
رودخانه، گذرم

بیدار‌ شو‌
پیراهن‌ خمیازه‌‌ات‌ را‌
پاره‌ کن‌
با یک‌ پیمانه‌ افتاب‌
چُرت‌‌ات‌ را
اب‌ بکش‌

انتظار/لانه کرده کنج اتاق/شب/سر و تن می‌شورد/در باران پاییزی .

آه می کشد /آسمان/آه.../اشک/جاده را/می بلعد/چقدر خاطره/زیرِ خاک ِاین سالهای به خون نشسته خفته است/دریا/جزغاله می شود/از روزهای زخمی.

برگ ها زخمی/پاییز گنجشک ها را/چال کرد پشتِ میله ها

آشفته کرد / موی سرش را آذر/ دف می زند پاییز

باد‌
کُلاه‌ ام‌ رابرداشت‌
موی‌ سرم‌ اما‌
روسفید
بیرون‌ امد

نمی‌‌خواستم‌
تنهایی‌ را‌
به‌ تن‌ کنم‌
خودت‌
بُ
ر
ی
دی‌

دانه دانه‌ شد شب/هندوانه افتاد/یلدا شکست

باانگشتانت‌
به‌ ابرها‌ غلغلک‌ بده‌
شاید‌ هوای‌ خشک‌ِ چلّه‌
خندان‌ شود.

زمزمه های دل غربت زده ام را
به نسیم سپردم
تابرساند به تو.

چه می‌شود/ چشم درچشم/ پلک نزنی/ در این شبِ طولانی/ یلدا

وقتِ رفتن است/ بقچه‌ای‌‌از خاطره/ برایم ببند

ها می کند/گنجشک زنگوله های یخ را/بخار لای شاخه ها

می‌نویسم/ تا / بپرم از روی/ باد٬ حرامزاده/ که پنهان شده است/ لابه لای نی زار سر٬ راه/
باد دستم را می‌گیرد.

پایان ندارد
غصّه
زبانه می‌کشد دلم،
خاکسترِ اجاقِ زندگی
فریادِ خاموشیست.

بوسه برف
کوه رابه هم ریخت
بوسه باران
زمین را غرق کرد
تو بیرون نیا
برف و باران را
به گردن تو می اندازند ! ...

دوست دارم
ازحنجره ام
اگرنام گلی برده شود
نام زیبای توباشد
مریم.

ازدیوار چین/تا چینِ و چروک جاده ی ابریشم/فریاد در نهالستانهای توت رشت

پاره پاره شد گل/سین عید /ویروس

اهسته -اهسته/ می چیند
کلمات را
شاید/ برخیزند
ارزوهای براورده نشده.

دئرا گوده آفتاو
تین تاری کفته دریاسر
قلمه روز


دیر کرد آفتاب/تاریکی پهن شد روی دریا/روز قلم

بورسفته
میزه سر یخ در بهشته لاور
آخر نیدم اونی لبا

پاره شد/لنگر یخ دربهشت روی میز/آخر لبِ او را ندیدم

علیرضافانی

واگوده
خو پولوکا ماه
شبه تان آویرا بوستیم

باز کرد /دکمه اش را ماه/درون شب گم شدیم

پنجرا تا واگودم
ماه پانا بو تخته سر
ده نئسامه
پنجره باز کردم/ماه پهن شد روی تخت/دیگر نبودم

ایتا ده اَنجیل
داره شاخه گوپ
اونی دستانه خیال

آخرین انجیر/ بالای شاخه ی درخت/خیالِ دست های او

شب
بهشتِ خابا دینمه
صوب
سورخِ سئب ِ عطرا
دهمه

برگردان:

شب
خواب بهشت می بینم
صبح
عطر سیب سرخ
می دهم

‍
اَ قبرستان
چندر اَمی پئیزاَ مانِه
سورخٚ شمعدانی سربسر

برگردان:

این گورستان/ چقدر شبیه ی پائیز ماست/پشت سرهم  شمعدانی سرخ

✍علیرضا فانی

لب به لب نهاده بودند
دوگردو
دروای وای گفتن
سنجاب ها

سر میگذارم
روی شالِ پروفایلت
لاکو
آنی همیشه

سیل/بند پاره شد/دانه دانه تسبیح

زمانی
باید چترت راببندی
بگزاری ازباران خیس شوی
تاآن آتشی که
در دلت شعله ورشده
آرام،آرام،خاموش شود

به پا افتادنفس
صدا
گم شده بود
چشم ها نمی دیدند
نشان به آن نشان
سرمان کلاه رفته بود
حالا تو تا صبح
روی دیوار
بنویس زندگی

ماه
از یقه ات
بیرون آمد
شب راهش راگم کرد
دکمه ات راببند

به همین زودی
همه چیزتمام میشود
واین چشمه بیقرار
که ازبالای کوه سرازیراست
درآغوش دریا
آرام میگیرد.

نه ماه خوابیده / نه شاعر/بوف کنار فانوس

فردا برف و باران/ امروز من و خورشید/برهنه

درخت‌ ِ‌ نارنج‌
پیراهنش‌ رابا‌ بهار‌
گُل‌ دوزی‌ کرده‌ است‌
بازکن‌ پنجره‌ را‌
نسیم‌ اوازِ‌ ان‌ را‌
منتشرمی‌ کند

بدون تو اینجا چقدر سوت و کور و ساکت است
روزهای من درست مثل شب، گوری تاریک است
مردم بروید و از خورشیدم سوال کنید
که چرا از زمین انقدر فاصله دارد و دور است

خورشید/پاک کرد عینکش را/پهن شد آفتاب

یک طرف ماسک/آن طرف روسری/بهار را نمی توان دید اندکی

گرمه خی لی هوا
تی جانم آتش
وا ول بیگیریم ایمرو

تنت آتش/خیلی گرم است هوا/باید*شواله شویم امروز

*شواله:شعله ور

روته روت
تا بیه روت
عروسه عروسی

گِل آلود،گِلی/تا بیروت/عروسیِ عروس

میجیک
میجیک.
شبا پایم.
ترسمه
تی کشه تان
خواب خورهِ
جاواشانه

برگردان شعر به فارسی
مژه
پشت مژه
شب رامی پایم.
می ترسم
خواب برای خودش
جاپهن کند
میان اغوشت.

درخت آزاد هم یک روز هیزم می شود.
طوری بسوز داغ بگذاری روی آتش.

میترا/آفتاب به یلدا می آویزد/چمدان سنگین آذر

خشکیده
دریا‌ میان‌ نفت‌
ماهی‌ ،
دودی‌ شده

روی خیزران مرداب/ برف درخواب نیم روز/صدای تفنگ

نمی دانستم/زود اتفاق می افتد شب/رسید آب مروارید

اینه
می دئن جا
قاقا بو:
چندر زود_
پیرا بوستی!

از مجموعه شعر گیلکی ا آسمانا نوفروشم...
(این آسمان را نمی فروشم)مهرداد پیله ور

برگردان شعر
آینه
از دیدن ام
در حیرت:
چه زود_
پیر شدی!

باز کرد/ دکمه هایش را ماه/درون شب/ گم شدیم

تا خنده کونی
جه آسمان،
تی تی واره.

از کتاب جنگل اَرسو/هوشنگ عباسی

برگردان شعر

تا خنده می کنی/از آسمان/شکوفه می بارد.

آرام آرام/ عبور کردم از مرداب/ زیر برگ های نیلوفر/ صدای بوسه ی اردک ماهی ها

گنجشک/می خوانَد/گلوی پنجره /می شکوفد/سپیدی/جارو می کشد/کوچه ها را

بعدِ رفتنت/ دیگر/گرم نشد دستم/مشتی خاطره/رودی از اشک/تنهایی ، گیسوی شب را می‌بافد

نیمکت/بو می کشد/تنهایی را/پارک/خیس شده است

نقش در نقش/نقاشی/ تابلوی یلدا

بهشت
چه کوچک می‌شود
وقتی
تو را
در آغوش می‌گیرم.

آمدی زیرچترم
نه برای همراهی بامن
بلکه فقط خیس نشوی
باران که بندآمد
توهم رفتی
بدون خداحافظی

دیشبه جا
زردتره مهتاب
یاسه بو

مهتاب/زردتر از دیشب/بوی یاس