سهم ایام جوانی

تمام سرخوشی ها نازنینم، نوش جانت باد
طلوع و آفتاب و روشنی در آسمانت باد

مرا یک نقطه از سیاره گمگشته ای کافیست
که مثل اختر چشمک زنان در کهکشانت باد

بلا گردان مژگان توام ای باغ سرمستی
که فصل نوبهاران بی قرار بوستانت باد

برایم باز گو اسراری از اشراق چشمت را
که طاق عرش مبهوت دو ابروی کمانت باد

بیا تا آنچنان باران بگیرد در هوای تو
که دوش کوهساران آبشار بی امانت باد

نشان از بی نشانی های عالم ده دل ما را
که لبریز از تو و آئینه های هر نشانت باد

کتاب خاطرات سهم ایام جوانی کو؟!
گمانم کمتر از یک نقطه ای از داستان باد
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
علی معصومی (تعدادی از سروده های بعد از ۱۳۹۹)