فصل عشق

ای که شعرت قصه گوی هر شب رویای من
می بری سر را میان پیچش موهای من

در میان کوچه باغ آرزو گل می خری
تا بکاری در کنار خنده ی زیبای من

مطمئن هستی ندارم هیچ طوفانی به دل
قایقی بی بادبان داری تو در دریای من

خواستی از سیب گونه بوسه ای ، گفتم ولی
نیست بهتر از انار قرمز لبهای من

فال فنجان هم درون خود سخن دارد ز ما
عکس من در قهوه یعنی ، سهم تو فردای من...

عقل دیگر نام مارا خط زده از دفترش
فصل بی پایان عشقی باش در دنیای من


شعر از:
سارا رجب پور
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دلنوشته‌‌ و عاشقانه‌های محسن سلیمی