100 متن کوتاه مفهومی ۱۴۰۳ جدید 2025

گفت : با پدر یه جمله بساز
گفتم: من با پدر جمله نمیسازم ،
دنیامو می سازم

صد سال ره مسجد و میخانه بگیری
عمرت به هدر رفته اگر دست نگیری
بشنو از پیر خرابات تو این پند
هر دست که دادی به همان دست بگیری

زمانی که پایم رااز در زندان بیرون گذاشته و به طرف دروازه ای که به آزادی من منتهی میشد قدم زدم،میدانستم که اگر تلخیها و نفرتها را با خود ببرم،بیرون از زندان هم زندانی خواهم بود.

زندگی مثل بازی شطرنجه / اگه بلد نباشی همه میخوان یادت بدن وقتی هم که یاد میگیری همه میخوان شکستت بدن...

فرق زیادی هست بین کسی که در قله به دنیا اومده و کسی که کوه را بالا رفته تا به قله رسیده

آدما از دور قشنگن نزدیکشون که بشی میفهمی چقدر با تصویری که ازشون تو ذهنت ساخته بودی فرق دارن

دوست داشتن آدمها از توجهشون پیداست، بیخودی دنبال کلمات نگردید!

خودت باش،
نه تندیسی که دیگران می خواهند!
وقتی قالب فکر دیگران می شوی
زیبا میشوی به چشمشان،
اماقبول کن
تمام مجسمه ها شکستنی هستند،

آدمی را معرفت باید
نه جامه از حریر

در صدف بنگر که او را
سینهٔ پُرگوهر است

در صداقت عمقی است که در
دریا نیست،
و در سادگی بلندایی است
که در کوه نیست
سادگی مقدمه
صداقت است
و فاصله سادگی تا صداقت
دریا دریا معرفت است.

بعضی وقتا یه اتفاقایی تو زندگیت میوفته که
باعث میشه دیگه اون آدم احمق سابق نباشی و این خیلی خوبه!

دگرگونی روح، روندی تکاملی است.

وقتی یک ویرگول می تواند جان انسانی را نجات دهد یک جمله می تواند سرنوشت ملتی را عوض کند

از ازل تا به الَست/
هرچه بود و هرچه هست/
جز حقیقت نَبُود/
آنچه بر دلها نشست...

میرزا آرش خزاعی

گاهی تنهایی بهتر از بودن با کسیه که تنهاترت میکنه

مردم می گویند:
آدم های خوب را پیدا کنید و بدها را رها
اما باید اینگونه باشد:
خوبی را در آدمها پیدا کنید
و بدی را نادیده بگیرید...
هیچکس کامل نیست

می اندیشم
پس تنهام


آریا ابراهیمی

اے واے بر تو اگر گُل عشق در گِل وجودت بروید و تو آن را بچینے!

انسان های بزرگ راجع به ایده ها صحبت می کنند،
انسان های متوسط راجع به اتفاقات،
و انسان های کوچک در مورد افراد

درد
آن است نشود
آنچه که هستی باشی

حال من

حال خاکی ست

که افتاده به پای ماهی

The hottest love
has the coldest end

داغ ترین عشق ها سردترین پایان رو دارن

وطن جایی ست
که روح در تبعید نباشد

بزرگ ترین مصیبت برای یک انسان این است که نه سواد کافی برای حرف زدن داشته باشد نه شعور لازم برای خاموش ماندن.

بعضی وقتا باید بیفتی قبل از اینکه پرواز کنی!

آدمهای منفی
به پیچ و خم جاده می اندیشند
و آدمهای مثبت
به زیباییهای جاده
هر دو به مقصد می رسند،
اما یکی با حسرت و دیگری با لذت.!!!

راحت نوشتیم بابا نان داد !
بی آنکه بدانیم بابا چه سخت ، برای نان همه جوانیش را داد ...

دنیا پر از تباهی است
نه به خاطر وجود آدمهای بد
بلکه به خاطر سکوت آدم های خوب

‍‌

گفتم خدایا سوالی دارم
چرا هر موقع من شادم
همه با من می خندند
ولی وقتی غمگینم کسی
بامن نمیگرید؟

گفت: خنده را برای جمع آوری دوست و
غم را برای انتخاب بهترین دوست آفریدم

آنان که
گاهی به نعل میزنند
و گاهی هم به میخ ،
سرانجام
چکش واقعیت
روی انگشتشان می خورد !!

حاکمانی که نمی دانند شب مردمان شان چگونه به صبح میرسد، دیگر چه فرقی میکند که به شراب نشسته باشند یا به نیایش ایستاده باشند.

چیزی که سرنوشت
انسان را میسازد
استعدادهایش نیست،
انتخاب هایش است...!

خوبی بشر شعله‌ای است که می‌توان آن را مخفی کرد ولی هرگز نمی‌توان خاموش کرد.

بالاخره همه یک روزی می میرند و صد سال که بگذرد ، دیگر هیچ کس درباره ی این که دیگران که بودند و چطور مردند سوال نمی کند،
پس بهتر است همان طور که دلت می خواهد زندگی کنی و همانطور که دوست داری بمیری!

وقتی همه چیز خوب و خوشه، زندگی کردن هنر نیست.

از همه اندوهگین تر
شخصی است که از همه
بیشتر می خندد...

نمی‌خواهم تخت جمشید باشم مردم در من عکس بگیرند
می‌خواهم قلعه قورتان باشم
در کویری گمنام
دور از چشم میراث فرهنگی
چند خانواده در من زندگی کنند.

هر کسی یه اسم توی زندگیش هست
که تا ابد هر جایی بشنوه،
ناخودآگاه بر می گرده به
همون سمت یا
از روی ذوق ؛
یا از روی حسرت
و یا از روی نفرت !

هیچوقت اجازه نده ذهن های کوچیک،
بهت بگن رویات بزرگ و دور از دسترسه

کسی که تنهایی اذیتش نمیکنه،
یعنی خیلی وقته که آب از سرش گذشته

دلهای ما که بهم نزدیک باشد،
دیگر چه فرقی می کند که کجای این جهان باشیم;
دور باش اما نزدیک...
من از نزدیک بودنهای دور می ترسم...

از عقابی پرسیدند:
آیا ترس به زمین افتادن را نداری؟

عقاب لبخند زد و گفت:
من انسان نیستم
که با کمی به بلندی رفتن
تکبر کنم!

من در اوج بلندی
نگاهم همیشه به زمین است.....

دنیا پر است از انسانهایی
به ظاهرزیبا که هر روز
لباسی نو برتن میکنند
ولی نزدیکشان که میشوی
بوی کهنگی عقایدشان
آزارت می دهد

غمناک ترین لحظه زندگی را از کسی تجربه میکنی که شیرین ترین خاطرات زندگی را با او داشتی...

هر دشواری که در زندگی شماست، در نهان، هدیه‌ای برای شما دارد.

نسان آزاد آفریده شده است اما همیشه در زنجیری است که خود بافته است.

مردی نیک بخت است که از هر کار نادرستی که از او سر بزند، تجربه‌ای تازه به دست آورد.

کاش آدما هم مثل زنبور عسل بعد از هر نیش زدن میمردن!

وقتی اسب های توانا
اجازه ورود
به میدان مسابقه را
نداشته باشند
هر الاغی میتواند،
به خط پایان برسد!

هیچ نیروی نمی تواند جلوی رشد انسان را بگیرد مگر ناامیدی

گاه گاهی با خود بیندیش....
در سکوت.... بی نقاب..... بی انکار..... به راستی چه چیزی به زندگی تو زندگی می دهد؟ آیا چیزی هست که اگر همه چیز را از تو بگیرند با تو بماند؟

آه
گریه ی روح است ...

فراموش کردنی ها را باید فراموش کرد.

مثل یک فانوس از، زندگی خاموش
کرد.

اسمارحمانی

عشق، هویدا شدنِ بزرگترین فقدان است...


میرزا ( آرش خزاعی )

مردهای خوب هرگز نصیب زن های خوب نمی شوند.
چرا که زن ها؛ عاشق مردهای بد می شوند و با مردهای خوب درد و دل می کنند.

سعی کنید همانگونه باشید که می‌خواهید دیگران شما را (آن‌گونه) ببینند.

هر روز را با نام خدای مهربان
آغاز کنیم تا دقایق عمرمان
منور به نگاه او شود

من صدایی هستم که تنها به گوش تو آشناست..

آریا ابراهیمی

برخی آدمها شمارا ترک می کنند،
اما این پایان داستان شما نیست.
این پایان نقش آنها
در داستان شماست…

تا زمانی که زنده هستی،
زندگی کن اگر زندگی را در حد کمال درک کنی،
وحشت مرگ از بین میرود،
اگر کسی در زمان مناسب زندگی نکند،
در زمان مناسب هم نمیمیرد...

برای من عجیب است چرا همۀ افرادی که میدانند کشور را چطور اداره کنند مشغول رانندگی تاکسی یا اصلاح موهای دیگران هستند!

هیچ اتفاقی، قرار نیست بیفتد.
امّا،
آدمی است دیگر،
همیشه
منتظر می‌ماند!

دنیا هم که از آن تو باشد
تا زمانی که درون قلب یک زن
جایی نداشته باشی
تا درون آوازهای عاشقانه زنی زندگی نکنی
و سهمی از دلشوره های زنی نداشته باشی
فقیرترین مردی...

بشر آفریننده ارزش‌ها است.

انسان‌هایی بودیم که
به پاک کردن عادت داشتیم،

ابتدا اشکهایمان را
پاک کردیم

سپس یکدیگر را.......

کشف کردن،خلق کردن و ساختن جزئی از عبادت است

عمریست پای درس زندگی نشسته ایم
تا یادمان دهند زندگی همیشه نیست

(آرمان پرناک)

بر گل مَنشیند ملخی یا مگسی
گل به زنبور دهد شهد بسی...
شهد چو زنبور خورَد سازد عسل
وز نبوغش صد شِفا گیرند اطبا فی المثل

این خود ما هستیم که محیط اطرافمان را با افکاری که در ذهن داریم، می‌آفرینیم.

وارد گذشته آدمی نشوید
و زیر و رویش نکنید
حتی !

باغچه را
هم که بیل بزنید
حداقل یک کرم در آن پیدا میکنید!

در من ببار
تا گُل دهم
حتی در این دلمردگی

بخشیدن آدما که سخت نیست اعتماد دوباره بهشونِ که خیلی سخته!

بهتر است روی 
پای خودت بمیری
تا روی زانوهایت بخواهی،
یک عمر زندگی کنی!

ذهن انسان به خودی خود و به تنهایی می تواند از بهشت٬ جهنم و از جهنم٬ بهشت خلق کند.

در بین نه های که میشنوی، بله هایی هست که زندگی تو را تغییر می دهد

یک امروز، ارزشِ دو فردا را دارد.

بهار بود
گل به شوق اون می رویید

آریا ابراهیمی

Some hearts understand each other, even in silence.

بعضی قلب ها همدیگرو میفهمن، حتی تو سکوت

گاهی اوقات بهتر است سکوت کنید تا اینکه به دیگران بگویید چه احساسی دارید. زیرا به شدت رنج می برید وقتی به این نتیجه می رسید که آنها می توانند حرف شما بشنوند اما نمی توانند درک کنند :)

بیسوادان قرن 21
کسانی نیستند که نمی توانند
بخوانند و بنویسند،
بلکه کسانی هستند که نمی توانند
آموخته های کهنه را دور بریزند
و دوباره بیاموزند...!

حال من
حال خاکی ست
که افتاده به پای ماهی

زندگی
مانند بازی دومینو است...
هرگز از افتادن دیگران
شاد نشو....
چون دیر
یا زود،
نوبت خودت میرسد...

بشر هیچ نیست، مگر آنچه از خود می‌سازد.

من اصلا نفهمیدم جوانی یعنی چه؟من یک راست از بچگی به سن کهولت رسیدم.

چه عشق تولید کنید چه نفرت، آن را همراه سودش دریافت خواهید کرد

آیا

آنقدر دوستش داری

که بگذاری فراموشت کند؟


آریا ابراهیمی

نه کویر باران دارد،


نه خاورمیانه آرامش


آریا ابراهیمی