که توئی

شب یلدای من و خاطره هایی که تویی
دل مشتاق من و منظره هائی که توئی

خلوت یاد تو را پنجره ها می فهمند
تا شعاع همه ی گستره هایی که توئی

تا چه آید به سر پاکی این دلشدگان
به در مسلخی از کنگره هائی که توئی

تا نیاید سحر و جلوه کند صبح سپید
منم و شاهد این شبپره هایی که توئی

آسمان جلوه ناز است و زمین غرق نیاز
رنگ نقاشی هر پرتره هائی که توئی

زیر مهتاب شب و وهم و سکوت ابدی
روح جامانده در این پیکره هائی که توئی

می رود دایره در دایره پیغام فلک
نغمه در نغمه این حنجره هائی که تویی

 
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
علی معصومی (تعدادی از سروده های بعد از ۱۳۹۹)