آدمهای مهربون همیشه هستن همیشه در دسترسن
با مرامن ؛ با معرفتن مشتی ان ؛
جنسشون ازاون جنس خوبای روزگاره
خودشون رو فراموش میکنن تا دردای بقیه فراموش بشه
از خودشون میگذرن واس رفیقشون ؛
واسه کسایی که دوسشون دارن !
جونشونو واسشون میدن ،اخه مهربونن دیگه !
اما اونا دستاشون همیشه زیر چونه پر از بغضشونه
مرهم دردن ،اما وقتای دلتنگی ؛ تنهایی ؛ اصن درد !
میشن دارمکافات واس بقیه
اونا هیچ مهربونن ...
#نورا_نوشت
ZibaMatn.IR
