.
فرزندِ نداشته ام،
می خواهم بدانی تو، صرف پاره ی تنِ من بودن، لایق دوست داشته شدن هستی .
اطمینان می دهم عشقی که به تو می ورزم، صرفا به سبب نسبتی است که با من داری؛ و محدود به هیچ عنوانی نمی شود.
من قول می دهم رشته ی آینده ، میزان درآمد، نمره مقاطع تحصیلی، روپوش سفید یا پیشبندی کارگری ات،
تاثیری در علاقه ی من به تو نخواهد گذاشت.
من هرگز از علایقم، برای تحمیل آن ها به عنوان هدف برای تو؛ حمایت غیرمستقیم نخواهم کرد.
من عقاید و نظرات مادربزرگانمان را روی روح ظریفت نقش نخواهم داد؛ و تنها راه و بی راهه را برایت روشن خواهم کرد.
می خواهم بدانی اگر در تصمیم گیری بینمان اختلاف به وجود می آید؛ تو را بابت تفاوت سلیقه ی طبیعی بین هر دو انسان؛ از چیزی محروم نخواهم کرد.
اطمینان می دهم هیچ منتی بر سرت نیست؛ تا آرزوهای دست نیافته ی مرا برآورده کنی. تو نباید بابت نه ماه زندگی در وجود من، و سال ها برخورداری از حمایت های مالی و معنوی ام، احساس دِین داشته باشی .
اگر تو را به این دنیا می آورم؛ به خواست من است. اگر از تو نگهداری و تو را از همه لحاظ تامین می کنم؛ در مقابل انسانی که به دنیا آوردم مسئولم.
می خواهم بدانی تو را یک انسان به دنیا آورده ام، ایرادی ندارد که روحیات و خلق متفاوت داشته باشی .
تو تکه چوب روی تخته ی نجاری ام نیستی؛ تا تو را آنگونه که می خواهم شکل دهم!
می خواهم خیالی آسوده داشته باشی؛ که من همیشه دوستت دارم.
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
کتایون آتاکیشی زاده