100 متن کوتاه رفتن ۱۴۰۳ جدید 2025

مرا هنگام رفتن، در بغل کردی، ولی این کار
دقیقٱ مثل بسم الله یک قصاب می ماند..

گشته ام آتش نشین از رفتنت؛
می ترسم تاخیر کند قطارِ آمدنت،
پیوسته ی ریل های احساسم را؛
و جز ریزشِ ریه هایی از دود،
هیچ نماند از رگه های هستی ام برجای؛
بازآی!
زهرا حکیمی بافقی (کتاب ترنّم احساس)

رفتن را همه بلد هستن..
ماندن کار دل هست..
دلم را ب دلت زنجیر کرده ام..




المیرا پناهی -درین کبود
نویسنده

در سفر،هر کس به مقصد می رسد، می ایستد!
من سفر را دوست دارم، مقصد من رفتن است!

ازش پرسیدم:
پدر جان!
آدم برای رفتن باید چقدر مطمئن باشه؟
گفت: مردها نمیزارن زنی رو که دوسش دارن؛
هوای رفتن به سرش بزنه!

پای من با تو رو زمین بود وقتی پریدی زیر پاهام خالی شد

هادی چشم براه

جرأت حقیقت بازی می کردیم نوبتش شد پرسیدم:
چطوری دل می کنی؟
خندید و با حالت بامزه ای گفت:
یواش یواش کمرنگ می شم!

اون موقع متوجه منظورش نشدم.
کاش هیچ وقت نمی فهمیدم...!

به کسی که دوستش داری بگو که چقدر بهش علاقه داری
و چقدر در زندگی براش ارزش قائل هستی
چون زمانی که از دستش بدی
مهم نیست چقدر بلند فریاد بزنی
او دیگر صدایت را نخواهد شنید

اگر روزی تهدیدت کردند،
بدان در برابرت ناتوانند!

اگر روزی خیانت دیدی،
بدان قیمتت بالاست!

اگر روزی ترکت کردند،
بدان با تو بودن لیاقت می خواهد

ما دوباره به آبادی برگشتیم.
دیر فهمیدیم !
رفتن…
همه چیز را خراب کرده بود

گاه آن کس که به رفتن چمدان می بندد
رفتنی نیست! دو چشم نگران می خواهد!

برای رفتن .. چمدان می بندند
برای ماندن .. دل !
من کدام را ببندم ...! که نه خیالِ رفتن دارم.. و نه توانِ ماندن ..

گاهی یک نفر میرود و با رفتنش نه تنها خودت را بلکه آرزوهایت را نیز پیدا خواهی کرد!

دلم
از همه جا رفتن می خواهد
و کنار تو ماندن را...

هر روز خبر می رسد از رفتن یاری
من مانده ام اینجا به چه کاری به چه باری

منو تهدید به رفتنش کرد ، آروم در گوشِش گفتم راه رو بلدی یا نشونت بدم

جایش خالی خواهد ماند
و جای خالی‌اش
از همه‌ی آنها که هستند زیباتر است...

عاشق که باشی
رفتن نمیدانی
میمانی …
سر حرفت میمانی
که گفته بودی
تا ته دنیا کنارش میمانی...

‌‌‌‌‌‌‌‌️️️

وقتی میرفتی...
انقد سرد رفتار کردی!
که شک کردم منو میشناختی:)

آمدیم که برویم
قصه ی تلخی ست
زندگی ...


آریا ابراهیمی

بعدِ تو
با هر غروبی ؛
بی قراری میکنم
می نشینم با نبودت جمعه داری میکنم ...

بعد از رفتنش هیشکی نتونست جاشو‌ بگیره، حتی خودش بعد از برگشت :)

لحظه خونین شدن قلبم
یادت هست؟
وقتی که پنجه انداختی
به رفتن

از کنارت میروم
مرگ دلم یعنی همین
عاشقت باشم ولی رفتن صلاح ما شود

مدت هاست
نه به آمدن کسی دلخوشم
نه از رفتن کسی دلگیر...
بی کسی هم عالمی دارد...

یک رفتن هایی هست
که تمام شعر های دنیا را
به پایش بریزی
برنمی گردد

گاهی رفتن
واژه ی غریبی میشود
و تو باید آمدن را جشن بگیری

رعنا ابراهیمی فرد

من همه چیزش را گرفته بودم
چمدانش را،دستانش را،نگاهش را
حتی دقیقه را
او اما دلش به رفتن بود

گله کثیر دارم از تو
گفتی میمانی دائم تو

دلتنگی شد نصیب تو؟
دل من جان داد ار فراق تو

l0tfii

گاهی دوست داری بمانی ولی مجبوری بروی
گاهی دوست داری بروی ولی مجبوری بمانی
و این انتخاب بین ماندن و رفتن انسان را دیوانه می کند!!!!

تفاوت است میان رفتن ها؛
بعضی چنان میروند
که هیچ نذر و دعایی
به گردن نمی گیرد
آمدنشان را . ..

مصطفی فروتن

بسه برگرد
من واسه تو عمرمو جنگیدم
مرگمو با چشم خودم دیدم
هرچی که هست تاوانشو میدم
بسه برگرد
من جون ندارم واسه ی این درد
رفتن تو پشتمو خالی کرد
از عمر من کم کن ولی برگرد...
_برشی از ترانه

پدر و مادر و آشنایان و دوستان بازهم مصرند که بگویند
آسمان آبی است
اما من جای خالی تو را نشان می دهم
و می گویم آبی که هیچ
من اصلا آسمانی ندارم
آسمان من او بود
،که رفت!

مهدیه باریکانی

میان ماندن و رفتن،بهارِ عمرِ من طی شد
نمی خواهم مردد باشم از این بیشتر،کافیست.

تو آن عهدی که با من بسته بودی
مگر بهر شکستن بسته بودی
تو سنگین دل چرا از روز اول
نگفتی دل به رفتن بسته بودی

تو مثل تمام رفتن ها هستی که برمیگردی

و من مثل تمام برگشتنها ؛

اینجا منتظرت میمانم ..!

مرا ببخش که ساده بودنم دلت را زد....... مرا ببخش اگر عشق ورزیدنم چشمانت را بست....! میروم تا آنان که توانا ترند.... تورا به پوچ بودنت برسانند..
️

هر جا هوا مطابق میل ات نشد
برو
فرق تو با درخت همین پای رفتن است

|هَمهٔ اونایی که رَفتن|
قولِ تا اَبَد موندنْ داده بودن... :)

بیدار می شوم تا باز بخوابم، در بیدار شدن شتاب نمی کنم.
احساس می کنم تقدیر من آنجاست، که امکان ترس نیابم.
جایی که می بایدم رفت می روم، و می آموزم.

ز رفتن تو من از عمر بی نصیب شدم
سفر تو کردی و من در جهان غریب شدم

منم که شهره ی شهرم به عشق ورزیدن

منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم

که در طریقت ما کافریست رنجیدن...

دلم میخواست تا ابد دوسِت داشته باشم ولی انقد دلتنگم گذاشتی که دیگه حتی نمیخوام بهت فکر کنم!

تا تو مراد من دهی

کشته مرا فراق تو

تو رفتی و قلم را با خودت بردی
و من ماندم
با یک دفتر خالی
و ذکر لب
که جانم کاش که بودی


مجید رفیع زاد