چه خوب است که انسان روحی را یافته باشد تا در میان آشوبِ طوفان ها بتواند در دامنش بخزد، پناهگاهی اطمینان بخش که در آن به انتظار آرامش ضربان قلب خود نفسی برآورد ...
بزرگترین شادی را در آن بیابد که خود را به اختیار او گذارد، احساس کند که رازدارش اوست زیبایی های جهان را با حواس او در آغوش کشد با قلب او از زندگی کام گیرد حتی با او رنج ببرد ...
آه رنج کشیدن با دوست ، شادیست !


- رومن رولان
- ژان کریستف
ZibaMatn.IR