من اینجوری ام
برای همه ی آدم هایی که وارد زندگیم می شوند احترام خاصی قائلم و همینطور برای تمام آدم هایی که ترکمم می کنند.

نه کسی را به اجبار سنجاق می کنم به خودم و نه جلوی کسی را می گیرم.
آمدن و رفتن آدم ها به انتخاب خودشان است.
اما آدمی که رفت؛ راه برگشتی ندارد؛
نه اینکه نفرت و یا کینه ای به دل بگیرم
و نه اینکه بگویم آن آدم؛ آدم بدی است،
فقط معتقدم آدمی که تو را رها می کند
تا بهتر از تو را پیدا کند، قابل اعتماد نیست.
و باید رهایش کرد تا ابد
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
نویسنده و شاعر: عاطفه مختاری