کودکی به مادر گفت چه کسانی خوشبخت هستند ؟
مادر گفت:کسانی که ثروتمند هستند.
کودک گفت:پس چرا ما خوشبخت نیستیم.
مادر گفت:چون دل خوش نداریم فرزندم.
(فقرا ثروت ندارند و دل خوش دارند )
(ثروتمندهایی هستن که پول فراوان دارند و دل خوش ندارند..
کودک :چرا خدا دل خوش و ثروت و یک جا به کسی نمیده؟
مادر گفت :چون انسان ها تو سختی ها خدا را یاد می کنند هستند انسان هایی که خدا را فراموش کرده اند آدمی گر ثروتمند و بی غم و دل خوش باشد خدایش را فراموش می کند .
کودک گفت:پس مادر در دنیا کسی بی غم نیست هر کسی در ،دلش غمی نهفته دارد چه ثروتمند باشد چه فقیر …..
خداوند همیشه در دل انسان هاست

مادر گفت :وقتی زخمی میشی کنار چه کسی میایی ؟ کودک گفت سراغ شما مادر
گفت اگر من بیمار شوم به کی پناه میبری
فرزند گفت :فقط خدا
مادر دستی به سر کودک خویش کشید گفت من مادر تو هستم و خداوند هم مادر ما معبود ماست همون طور که من توانایی دیدن ناراحتی تو را ندارم خداوند هم طاقت ندارد فقط از بندهاش درخواست شکر داره همان طور که گفته بخوانید مرا تا اجابتتان کنم همه بنده ها در درگاه خداوند یکی هستن چه فقیر چه پولدار .

فرزندم کسانی خوشبخت هستند که یاد ،خدا را دل داشته باشن بزرگ ترین ثروت هم انسانیت است ذات پاک آدمی که از روح خداوند است.


متن آموزنده و الهی
نویسنده :المیراپناهی درین کبود
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مرتبط با علم روانشناسی/نویسنده/داستان نویس