گاهی وقتا آدما دلشون رفتن میخواد...
یه جاده بی انتها.. .
نه برای رسیدن به مقصد خاصی ...
فقط برای دور شدن ...
دور شدن از مبدأ درد...
دور شدن از آدمهایی که غرق شدن تو دنیای کوچیک و تاریک خودشون ...
گاهی وقتها باید روح خستتو برداری و بدون اینکه دنبال مقصد خاصی باشی فقط بری...
اونوقته که همه ی مسیر برات میشه مقصد...
گاهی تنهایی...
گاهی باید با خودت خلوت کنی...
گاهی باید برای خودت باشی...
گاهی باید دور شد...
گاهی باید کمرنگ شد...
گاهی هیچ نباید گفت...
و گاهی باید فراموش کرد...
برای رهایی...
حتی برای دور شدن از خودت...
و دوباره رسیدن به خودت و دنیای خودت⁦⁦...
و برای از نو متولد شدن...
.
✍️عارفه عطائی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
نوشته های عارفه عطائی