دور تا دور دنیای کوچیک و مه گرفته ی من یه آسمونه بزرگه که تمام آرزوها و رویاهامو از بچگی تا الان تو آغوش پر از ستارش جا گذاشتم...
هر وقت دلم میگیره آسمون یکجوری خودشو به قلب مچاله من نزدیک می کنه که میتونم با دستای پر از خالیم رویاهامو به آغوش بکشمو جای اونا یک ستاره بذارم...
چقدر قشنگه غرق شدن تو دنیای پر از رنگ رویاهایی که از درخشش قلب ستاره ها متولد میشن تا دنیای تاریک قلب ما رو روشنتر کنن...
چقدر آسمون دل بزرگی داره که خونه امنی شده برای همه ی چشم انتظاریامون...همه ی دلتنگیامون...همه ی رویاهامون...ستاره هامون....
آره ستارهامون،ستاره های من و تو...ستاره های ما..ستاره های هممون...
✍️عارفه-عطائی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
