درخت عشق بریده شد ز سردی
عشق بریده شد همچو درخت سروی
ندانستم کیستی!
و ز کدام دیاری؟
وز کدام سرزمینی!
هجرت برگی ز درخت پاییزی
صبح گاهان نظاره کنم ملالت و زردی!
شب هنگام،روم به خواب و مستی
فال گوش زندگیم،در راستی و مستی
نور شب تارم بودی
آبشار نیلگون زندگیم بودی
صخره ی سخت وجودم هستی
گل های وحشی چه کردند؟
صخره ی عشق را حصار کشیدند
پیچک نیلوفری هستی
رقصان و عریان!
شدند،برگهای افرای وجودم!
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
اشعار ناب زرین منصوری