عزیز من
به طوفان هایی که دریای زندگی ات را درگیر می کند توجه نکن ، تا این طوفان های گاه و بی گاه نباشد معنی آرامش را خوب درک نمی کنی
اصلاً کل مسیر زندگی ساخته همین تضاد هاست...
زمانی که سختی و درد ، کارد را به استخوانت می رساند و با تمام وجود در حال درد کشیدن هستی، همان زمان هایی که از امیدوار بودن دست میکشی و چشمانت را می بندی تا تسلیم تاریکی شوی ! یادت بیاور که چه روزهای سختی را توانستی تنهایی بگذرانی...
یادت بیاور که در عمق تاریکی هم نور هست... یادت بیاور که همه چیز فقط در این تجربه های زیسته تو و چیزهایی که دیدی خلاصه نمی شود! این دنیا پر از زیبایی و تجربه هایی است که منتظراند تا تو تاب بیاوری و اتفاق بیفتد ...
تاب بیاور و به خودت استراحت بده و برای رسیدن به چیزی که دوست داری مجددا تلاش کن.
لطفاً یادت نرود ! که تو در میان همین سختی ها و دردها ، همین شب هایی که از فکر زیاد بیخواب میشوی، وجودت ساخته می شود
و این آدمی که از تو به جا می ماند شیرینی لحظه ها را بهتر درک می کند و از عمق درد ها بیشتر آگاه است. پس بمان و از این ویرانه همانی را بساز که سالها تصورش کردی...
✍️فاطمه مجد
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
