جوی باران خون تو،کوهساران جود تو،جنگل ودشت دمن تا چمنزاران،
در رکوع هستن درسجود تو،خاک حاصل خیز در پود تو،آسمان کبود باشد معبود تو،
جمع خلقت در این حیرت اند تو چه بینی،تا که باشد سود تو،،
خلقت مخلوق را در رکاب،ارج می باشد از سوی تو،
دیدگانت را میگشای از حساب،حرف دل با عقل هستن یک جواب،
خوب میبنی حساب آخرت،نهی میداری خودت را در سرت،
بد نباشد بد نبینی،بهر خلقت زره تر از آن نباشد،زره بینی،
عمر انسان امتحانیست،نسل بعدش نیز باغی ست،
پس به هر حالی که هستی،
خلق هستی افتخارت یادگارت،
دست دادی دل که بستی،
نظم همه در فرمان توست،
جاده را آیندگان ات پا گذارند جای پای توست،
راه را آنجور نظم است پیشه رو،
چونکه خالق باشد خلق تو،
رفتنی هست مثال دیدن خود در آینه،
میشوی عکس چون ببینی ساخته ی سوی تو،
روشنای نور باشد در آینه،آینه روشن ز مه روی تو،،

( سرمستی)
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
لهل دنیا را ستایش عهد پارسایی صدف زیبا به( )اسایی