حیطه پرگار
تا مست شراب لب دلدار نگردم
هوشیار نخواهم شد و بیدار نگردم
یغما ببر ای دزد همه دار و ندارم
جز بهر نگار ، عازم پیکار نگردم
ای شیخ گلو پاره مکن تا نرسد یار
صد پاره شوم صالح و دین دار نگردم
ما را تو نترسان ز پریشانی دوزخ
جز آتش هجران وی آزار نگردم
دنیا کنم انکار و به جز وصلت با او
من مرتکب خواهش و اصرار نگردم
یک مرتبه بر حول مدارش چو بچرخم
خارج ، من از این حیطه پرگار نگردم
با این دل خونین و پر از زخم چه کردی؟
بیمارم و اندر ره تیمار نگردم
سالار دهد امر وفاداری و ایثار
تا در ره عشاق ، جفاکار نگردم
ارباب ، منم شیر ره خانه به دوشت
هم مسلک بی مایه کفتار نگردم
سروده : بابک حادثه
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
