ای دوست، بشنو مرا که در این حوالی دگر مجالی نیست
دراین چرخ روزگار و زمین سرد دگر جای مهری نیست
بگریز زین آشفتگی دوست ، کاین راه بسی به
وین آشفتگی به گمانم که دگر روز دویم فرا رسیده
بگو تا کی در پیچ و خم دل ، تار و پود کینه دوزی؟
بگو پیِ چه بختِ ات تیره و تار نمودی ای دوست؟
بشنو ز من، گذشت کن ز تمامِ پلیدی این دیار
که دگر مجالی نیست به خوش بودن کنار یار
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
