قسم به خدای غم و دلهره من از بی تو بودن جهانم پُره شبیه زنی پشت سیم سکوت که از بوق اشغال هم دلخوره من و لای خط لبت چال کن بگیر و بچرخون و بالا بیار بچسبون قلّابتو رو تنم غریب و زمین خورده تنها نذار بیا جشن بارون...
آغوش تو سیری ناپذیرترین جای دنیاست عجیب به تن من می آید
