متن دلشکستگی عمیق

موسم غم رسیده
محشری هم رسیده
روز تنهاییِ عشق
هر لحظه دَم رسیده

باز طاقتی ندارم
دلْ راحتی ندارم

امان از سایه مبهم
از لاله های در هم
اگر چه هست دل من
پر از دردا و ماتم

دنیا وفا نداره
بی عشق صفا نداره

تنها شدم ز باغم
که...

قصد ویرانیِ ما کرده نگاهت انگار.

رفتم
تا آن که نمانم وسط چون و چرایت
رفتم که نگیرد خبرم حال و هوایت

من کفتر جلد قفس و دام که بودم!
تا دل نسپام لب بام دو هوایت ؟

رفتم که نماند اثر از خاطره هایم
یا آن که نباشم غم بیهوده برایت

هر لحظه بمانی که...

دل که بی تو دل نیست،
ویرانه ایست پر از خاطرات تو.

چه دلگیرم
دوای درد می خواهم ولی از درد افزون تر
به سینه آتشی دارم از آهی سرد داغون تر

چه کردی با دلم یارا که در باور نمی گنجد
از آن دردانه نیکوتر از این دیوانه مجنون تر

دلی که در میان موج سیر و سرکه می جوشد
شقایق...

دیرل:
شاید اون کسی که داره میره من باشم ولی این تو هستی که منو تنها گذاشت...

بـہ کدامین جرم...؟
در چشمان تو حبس شد دلم.

به کام دل نمی گردد،
اگر در روزگارم تو نباشی.

روی سخنم با توست
چگونه دلت آمد و گفتی بروی بی من
من اگربودم نیرنگ میزدم برحضرت عزرائیل
سرش گرم میکردم با همان ترفند حوایی خویش
خرده مگیر برمن که این هم خیال خام دل تنهای من است

کاش بیایی
تا دلم بی صدا
ترک بر ندارد
از دلتنگی نبودنت
از دلشوره های تنهایی
در میان رفت و آمد روزها
روزهایی که در پی هم می آیند
بی آنکه تو در کنارم باشی

گر چه هر ثانیه‌ام مرثیه ای تازه شده ست
شعر من داغ‌ترین روضه ی بی‌جمله شده ست

گرچه هر واژه لبی سوخته بر باد شده
دست من نیست دلم سوی تو معتاد شده

رفتی و هرچه به دل داشتم آوار شد و
شعر در سطر خودش زخمی تکرار شد و...

میدانی عزیزم؛
تو مقصر هیچ یک از زخم های من نبودی!
فقط کمی دیر رسیدی...
من برای لمس شدن زیادی شکسته بودم.

باور ندارد که جان من است ...
نمی‌فهمد که هر تپش قلبم به نام اوست، که هر نفسی که می‌کشم، بوی بودنش را دارد. نمی‌داند که بی‌صدا در من ریشه دوانده، بی‌آنکه بخواهد، شده است تمام من !
تمام روز، در هر لحظه، هر نگاه، هر فکر ...
فکر و...

کودتای چشمِ تو، آتش‌بسی یک روزه بود
رفتنت، اعلانِ جنگِ کلّ دنیا با من است

دلم را ، جانم را ، هستی ام را
زدم در پای عشقت مستی ام را
نگاهت رد شد و خاموش ماندم
ندیدی از نگاهم خواهشم را

نه رفیقی، نه طبیبی، نه دوا بر دِگری
هم صدا ، هم بی صدا ، هم ناله هایِ بی سری
نه پناهی ، نه قراری ، نه صدای باوری
نه نوری ، نه مهتابی ، نه چراغِ روشنی
هم سَری ، هم دردِسَری ، هم دردسر های سَری
نه هستی...

میگفت کو تا جداییمون
ولی، آخر سرم اومد
من از هرچی که ترسیدم
ببین آخر، سرم اومد
با پاهای خودش میرفت
با چشمای خودم دیدم
که روزای بدم رفت و
روزای بدترم اومد
رفت که رفت که رفت که رفت که رفت
مونده واسم این چشای خیس
قلب من بفهم...

باهام بد تا کرد
بهش گفتم که موهای بلندتو میخوام، رفت کوتاه کرد!
حتی موهای کوتاشم، بیشتر از قبلش اونو زیبا کرد!
همین دیوونه بازیاش بدجوری اونو تو دلم جا کرد
من میدونم که نمیشه حتی شبیهش یکی پیدا کرد!

تو چقدر سنگدلی محبوبم
اشک در دیده و تو نابینا محبوبم
با نگاهم به تو گفتم نروی اما تو
با کلامت، تو بریدی نفسم محبوبم...

میدونی بعضی وقتا دیگه ارزشی نداره
اصرار واسه به دست آوردن بعضی چیزا تا یه جایی ارزشش رو داره ...
از یه جایی به بعد وقتی بعضی اتفاقا بیفته دیگه بدست آوردنشم فایده ای نداره ...
بعضی وقتا اونقدر دلت میشکنه که اگه خدا چیزی رو که میخوای بیاره دو...

ما زن ها خالق فعل برعکسیم
نیا
نمان
برو
و
دوستت ندارم ...

یک سرگردان دلتنگ هستم
می ترسم تو را هم سرگردان کرده باشم
شنیده ام که می گویند
زنده های سرگردان روح ها را هم سرگردان می کنند

من شنیدم این سخن را از همان لب های تو:
آمدم یارم شَوی
امید و همراهم شوی
من که جانم را فدایت میکنم تا وصله ای از من شوی
تو فقط لب تر کن جانان که هم جانم شوی
حال کجایی تا که بینی بعدتو بی جان بی جان مانده‌ام؟

دلا نشکن سکوتِ مبهمت را؛
چو می‌دانی که قَدرت را ندانند!