پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
تو به اندازه ویرانی کشور منزیبایی...
به ویرانی این اوضاع هستم مطمئن زان روکه بنیاد جفا و جور بی بنیاد می گردد...
پک میزند بهمن به بهمن زخمهایش رامثل زمین قرن حاضر، رو به ویرانیست......
همه باغ دلم آثار خزان دارد کو آن که سامان بدهد این همه ویرانی را...
با فاصله ای امنکه آسیب نبینیبنشین و فقط شاهد ویرانی من باش......