متن تو

وقتی حالم کوک به حال توست
تمامی ساعت ها برای من
ساعت عاشقی است
پس
هر ثانیه با تو پر از عشقم.

ساعت ، ساعت عاشقی است
اما نمیدانی
کنار تو حتی ثانیه هام هم
برایم از عشق حرف می‌زنند.

او می‌گوید
تو می‌گویی
همه می گویند
و من چقدر
در هیاهوی تنهایی خود غرق می‌شوم
امان از حسودان
که سنگ می اندازند
جلوی حرفهایمان.

راستش را بگویم
فقط کنار تو
دَردهای بر جانم
خنثی و بی دَرداند.

امان از دست تو و خنده هایت
کمی نفس بگیر
بنشین چایی ات را بنوش
با عطر گُل و هِل
خو گرفته است
قند پهلوست
بیست دقیقه ی دیگر
غذا دم می کشد
میز را به سلیقه ی تو چیده ام
یادم نرفته
در گلدان میز غذاخوری
گل رز آبی...

پای تو ، دوست داشتنت و غزل در میان باشد
صبح بخیر باید که احوالش عاشقانه باشد
برای خیر شدن صبح و روز و زندگیم باید
طلوع چشمانت و گاه بوسه در کنارش باشد

باز جمعه است
بیخیال دلتنگی و حالش
وقتی تو در قلبم جای داری
خواب کنار تو بیشتر می چسبد .

باز جمعه است
بیخیال دلتنگی و حالش
وقتی تو در قلبم جای داری
خواب کنار تو بیشتر می چسبد .

من تو را نه عاشقانه نه عاقلانه
بلکه عادلانه دوستت دارم
جایی میان همین واژه ها
میان غزلی موزون
که همه قافیه هایش می شود
تو

تو خودت به تنهایی
عاشقانه ترین رمان دنیایی
و اما
من تنها کسی خواهم بود
که تمام این رمان
را یکجا خواهم خرید
می شود یک امضا بدهی ...

من هرگز خسته نمی شوم
نه از تو نه از تکرار تو
پس هزار بار هم بمیرم و زنده شوم
تو را انتخاب خواهم کرد .

چه فرقی می‌کند
تو که نباشی
همین لحظه هام هم
برای من جهنم است...

وقتی دستت در دستانم است، جهان آرام می‌شود.
نگاهت پنجره‌ای به فردایی روشن است،
و لبخندت مرا به یاد می‌آورد که زندگی ارزش جنگیدن دارد.
با تو، حتی تاریکی هم راهی به سوی نور پیدا می‌کند.

هوای تو بوی سیب دارد،
می‌وزد با نسیمِ خاطره‌ها،
و من در همین جمعه‌های بی‌قرار،
تا همیشه در انتظار تو می‌مانم.

دلم کنار تو خانه‌ای دارد
که هیچ طوفانی نمی‌تواند آن را لرزان کند،
حتی وقتی دست‌هایم دور از توست،
قلبم هنوز آتش عشق را روشن نگه می‌دارد.

چه خوش رسید شعرِ تو
به چشمه های جان من

که واژه واژه اش پُر از
نسیم آشنای توست...

چه خوش رسید شعر تو به چشمه‌های جانِ من
که واژه واژه‌اش پُر از ، نسیمِ آشنای توست...

تو آن غزالی و من، شیرِ مستِ پا بَسته

که از تو می‌کَنم اما ، نمی‌روم هرگز...

تو شدی یک قسمت از شعر های من
نه فقط در شعر ،حتی تو شدی بخشی ز من

عشق؛ بی پرده ترین سوژه یِ شعرم شده است
بی تو من؛ تا به خودِ حَشر سخن ها دارم.

تو همان خواب قشنگی...

که به چشم منِ دیوانه نخواهد امد...

نفسم در هیجان و،
هیجانم با توست؛
دلِ من در ضربان و،
ضربانم با توست.

هوایم با تو شد حالا،
پر از مهر؛
نفس هستی و با تو،
می کشم دم.

اسمِ تو، سرفصلِ واژه، واژه ی شعر دل است؛
مطلعِ شعرِ گروه این نااامِ پُر مَد کرده ام!

با تو اعضای گروهم، می شود، کامل فقط؛
با رباتِ دل، ورودِ غیرِ تو، سد کرده ام!