پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
صبح است دلارامم، ای حضرتِ مستانهمضمونِ دوبیتی ها، دردانه ی این خانه ...امروز چه خوش یُمن است صبحانه کنار تولبخند حلالت باد، خوش مزه ی دیوانه ......
چادرت را سر کنییک کوچه عاشق می شودزن نگو ،دختر نگو ،دلبر گلابِ قمصر است........
