شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
با خنده گفتمش: به سلامت… سفر بخیر…وقتی که رفت، از تو چه پنهان... دلم گرفت...
هر جا بهتر از من بود، به سلامت هر جا مهربون تر از من بود، به سلامت هرجا خوشگل تر از من بود، به سلامت هرکی بیشتر از من براتون سود داشت، به سلامت هر کی بیشتر از من بدردتون خورد، به سلامت «منو با کسی مقایسه کردی و من الویتت نبودم! پس به سلامت»متن ناشناس...
من یاد گرفتم که به جای ناراحت بودن، توضیح دادن، دلیل آوردن و بحث کردن با آدمایی که میخوان از زندگیم برن، یک بار برای آخرین بار بغلشون کنم و بگم:ممنون بابت خاطره های خوب و بدی که برام ساختی، وقتی که باهام گذروندی و چیزای مختلفی که بهم یاد دادی.بعدم با لبخند براشون دست تکون بدم و بگم :“به سلامت”چون زندگی بهم ثابت کرده که آدما اگر بخوان بمونن حتی اگر هزار تا دلیل برای رفتن داشته باشن، بهانه واسه موندن رو پیدا میکنن......
